Pomoc psychologiczno-pedagogiczna
Kiedy wskazana jest konsultacja psychiatryczna?
Jeśli obserwują Państwo u dziecka następujące objawy (występujące prawie codziennie, trwające dłużej niż dwa tygodnie):
- obniżenie nastroju, płaczliwość, przygnębienie;
- nasilające się zachowania agresywne, destrukcyjne, autodestrukcyjne (na przykład samookaleczanie) i buntownicze; wzrastającą drażliwość;
- zaburzenia koncentracji uwagi i trudności z zapamiętywaniem;
- spadek osiągnięć, niechęć do podejmowania codziennych obowiązków: dziecko nie chce wstawać, nie chce uczestniczyć w lekcjach, przestaje odrabiać zadania, nie chce nawet wyjść z pokoju;
- wycofuje się z kontaktów międzyludzkich, reaguje wrogością na próbę zbliżenia (czasami jedynym „przyjacielem” pozostaje komputer/ telefon, z którym spędza bardzo dużo czasu);
- ograniczenie albo rezygnację z zainteresowań i aktywności, które dotychczas sprawiały przyjemność;
- spadek energii, sygnalizowanie intensywnego zmęczenia, pojawiającego się już rano i niezmniejszające się w wyniku snu lub odpoczynku;
- zwiększenie lub zmniejszenie apetytu, spowolnienie lub wręcz pobudzenie aktywności ruchowej, problemy ze snem (np. poranne wybudzenia), zaniedbywanie higieny osobistej (istotna jest zmiana w zachowaniu dziecka);
- depresyjne myślenie (dziecko mówi o sobie, że jest beznadziejne, gorsze od innych, stwierdza, że wszystko jest bez sensu), negatywny stosunek do przyszłości, nadmierne poczucie winy.
Dla Rodzica przydatne informacje z zakresu wychowania, wsparcie psychologiczno-pedagogicznego/artykuły, strony www
- Sprawdź, czy Twojego dziecka dotyczy, któryś z poniższych objawów:
- Brak apetytu lub nadmierne objadanie się;
- Zaburzenia snu (np. koszmary senne, trudności w zasypianiu);
- Moczenie nocne;
- Trudności z koncentracją;
- Agresja wobec innych dzieci;
- Niechęć do zabawy;
- Ciągły smutek;
- Kłopoty w nauce.
Jeśli któryś z objawów występuje u Twojego dziecka, porozmawiaj o tym z psychologiem lub pedagogiem szkolnym lub zadzwoń do NIEBIESKIEJ LINII 0 800 12 00 02 Rodzice zazwyczaj kochają swoje dzieci. Jednak nie wszystkie dzieci czują się kochane i akceptowane przez swoich rodziców. Dziecko kochane może w pełni rozwijać swoje możliwości.
- Zaakceptuj dziecko takim, jakie jest;
- Okazuj mu swój szacunek i miłość;
- Poświęcaj mu swój czas i uwagę;
- Stwórz dziecku możliwości wyboru;
- Bądź szczery w wyrażaniu własnych uczuć;
- Świętuj razem z nim jego sukcesy;
- Uważnie wsłuchaj się w to, co przeżywa, łącznie z bólem i złością;
- Dostrzegaj, gdy robi coś dobrze;
- Nagradzaj wysiłek zmierzający do osiągnięcia jakiegoś celu, a nie tylko same osiągnięcia.
Twoje DZIECKO jest wyjątkowym człowiekiem
- Nic nie potrafisz zrobić, jak należy.
- Nie jesteś moim dzieckiem.
- Wykończę się przez Ciebie.
- Nie pleć bzdur!
- Z Ciebie i tak nic nie wyrośnie.
- Żałuję, że w ogóle przyszedłeś na świat.
Przykre słowa sprawiają CIERPIENIE!!! Sprawiają, że czuję się niepotrzebny, niechciany, niekochany
- Dobrze myśleć o sobie;
- Mieć prawo do różnych uczuć i emocji;
- Mieć prawo do popełniania błędów;
- Być sobą;
- Cieszyć się swoim dzieciństwem;
- Oglądać świat pełen kolorowych barw;
- Mieć szczęśliwych rodziców;
- Mieć bezpieczny dom;
- Być szczęśliwy.
- Nie bij mnie! Nie szarp!
- Nie krzycz!
- Nie wyśmiewaj!
- Nie poniżaj! Nie oceniaj!
Nie jest łatwo być Rodzicem …
Czasami bywasz: Zmęczony; Zmartwiony; Przerażony; Zajęty; Nieszczęśliwy
Może się zdarzyć, że zachowasz się wobec mnie bezmyślnie albo nawet okrutnie, powiesz, coś czego nie chciałeś powiedzieć…
…Nie bój się, wtedy powiedzieć: “PRZEPRASZAM, WYBACZ MI …“
- Nie psuj mnie, dając mi wszystko, o co Cię proszę. Niektórymi prośbami jedynie wystawiam Cię na próbę. Nie obawiaj się postępować wobec mnie zdecydowanie. Daje mi to poczucie bezpieczeństwa.
- Nie pozwól mi utrwalić złych nawyków. Ufam, że Ty pomożesz mi się z nimi uporać.
- Nie postępuj tak, abym czuł się mniejszy niż jestem. To sprawia, że postępuję głupio, żeby udowodnić że jestem duży.
- Nie karć mnie w obecności innych. Najbardziej mnie przekonujesz, gdy mówisz do mnie spokojnie i dyskretnie.
- Nie ochraniaj mnie przed konsekwencjami tego co zrobiłem. Potrzebne mi są również bolesne doświadczenia.
- Nie przejmuj się zbytnio, gdy mówię “Ja Cię nienawidzę”. To nie Ciebie nienawidzę, ale ograniczeń, które stawiasz przede mną.
- Nie przejmuj się zbytnio moimi małymi dolegliwościami. Pomyśl jednak czy nie staram się przy ich pomocy przyciągnąć Twoją uwagę, której tak bardzo potrzebuję.
- Nie gderaj. Będę się bronił, udając głuchego.
- Nie dawaj mi pochopnych obietnic, bo czuję się bardzo zawiedziony, gdy ich później nie dotrzymujesz.
- Nie przeceniaj mnie. To mnie krępuje i niekiedy zmusza do kłamstwa, aby nie sprawić Ci zawodu.
- Nie zmieniaj swoich zasad postępowania w zależności od układów. Czuję się wtedy zagubiony i tracę wiarę w Ciebie.
- Nie zbywaj mnie, gdy stawiam Ci pytania. Ja znajdę informacje gdzie indziej, ale chciałbym żebyś TY była moim przewodnikiem po świecie.
- Nie mów, że mój strach i moje obawy są głupie. Dla mnie są bardzo realne.
- Nigdy nawet nie sugeruj, że ty jesteś doskonały i nieomylny. Przeżywam bowiem zbyt wielki wstrząs, gdy widzę, że nie jesteś taki.
- Nigdy nie myśl, że usprawiedliwianie się przede mną jest poniżej Twojej godności. Wzbudza ono we mnie prawdziwą serdeczność.
- Nie zabraniaj mi eksperymentowania i popełniania błędów. Bez tego nie mogę się rozwijać.
- Nie zapomnij jak szybko dorastam. Jest Ci zapewne trudno dotrzymać mi kroku, ale – proszę Cię – postaraj się.