Pomoc psychologiczno-pedagogiczna - Szkoła Podstawowa nr 10 w Lublinie

Article heading icon

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna

Kiedy wskazana jest konsultacja psychiatryczna?

Jeśli obserwują Państwo u dziecka następujące objawy (występujące prawie codziennie, trwające dłużej niż dwa tygodnie):

  • obniżenie nastroju, płaczliwość, przygnębienie;
  • nasilające się zachowania agresywne, destrukcyjne, autodestrukcyjne (na przykład samookaleczanie) i buntownicze; wzrastającą drażliwość;
  • zaburzenia koncentracji uwagi i trudności z zapamiętywaniem;
  • spadek osiągnięć, niechęć do podejmowania codziennych obowiązków: dziecko nie chce wstawać, nie chce uczestniczyć w lekcjach, przestaje odrabiać zadania, nie chce nawet wyjść z pokoju;
  • wycofuje się z kontaktów międzyludzkich, reaguje wrogością na próbę zbliżenia (czasami jedynym „przyjacielem” pozostaje komputer/ telefon, z którym spędza bardzo dużo czasu);
  • ograniczenie albo rezygnację z zainteresowań i aktywności, które dotychczas sprawiały przyjemność;
  • spadek energii, sygnalizowanie intensywnego zmęczenia, pojawiającego się już rano i niezmniejszające się w wyniku snu lub odpoczynku;
  • zwiększenie lub zmniejszenie apetytu, spowolnienie lub wręcz pobudzenie aktywności ruchowej, problemy ze snem (np. poranne wybudzenia), zaniedbywanie higieny osobistej (istotna jest zmiana w zachowaniu dziecka);
  • depresyjne myślenie (dziecko mówi o sobie, że jest beznadziejne, gorsze od innych, stwierdza, że wszystko jest bez sensu), negatywny stosunek do przyszłości, nadmierne poczucie winy.

Dla Rodzica przydatne informacje z zakresu wychowania, wsparcie psychologiczno-pedagogicznego/artykuły, strony www

  • Sprawdź, czy Twojego dziecka dotyczy, któryś z poniższych objawów:
  • Brak apetytu lub nadmierne objadanie się;
  • Zaburzenia snu (np. koszmary senne, trudności w zasypianiu);
  • Moczenie nocne;
  • Trudności z koncentracją;
  • Agresja wobec innych dzieci;
  • Niechęć do zabawy;
  • Ciągły smutek;
  • Kłopoty w nauce.

Jeśli któryś z objawów występuje u Twojego dziecka, porozmawiaj o tym z psychologiem lub pedagogiem szkolnym lub zadzwoń do NIEBIESKIEJ LINII 0 800 12 00 02 Rodzice zazwyczaj kochają swoje dzieci. Jednak nie wszystkie dzieci czują się kochane i akceptowane przez swoich rodziców. Dziecko kochane może w pełni rozwijać swoje możliwości.

  • Zaakceptuj dziecko takim, jakie jest;
  • Okazuj mu swój szacunek i miłość;
  • Poświęcaj mu swój czas i uwagę;
  • Stwórz dziecku możliwości wyboru;
  • Bądź szczery w wyrażaniu własnych uczuć;
  • Świętuj razem z nim jego sukcesy;
  • Uważnie wsłuchaj się w to, co przeżywa, łącznie z bólem i złością;
  • Dostrzegaj, gdy robi coś dobrze;
  • Nagradzaj wysiłek zmierzający do osiągnięcia jakiegoś celu, a nie tylko same osiągnięcia.

Twoje DZIECKO jest wyjątkowym człowiekiem

  • Nic nie potrafisz zrobić, jak należy.
  • Nie jesteś moim dzieckiem.
  • Wykończę się przez Ciebie.
  • Nie pleć bzdur!
  • Z Ciebie i tak nic nie wyrośnie.
  • Żałuję, że w ogóle przyszedłeś na świat.

Przykre słowa sprawiają CIERPIENIE!!! Sprawiają, że czuję się niepotrzebny, niechciany, niekochany

  • Dobrze myśleć o sobie;
  • Mieć prawo do różnych uczuć i emocji;
  • Mieć prawo do popełniania błędów;
  • Być sobą;
  • Cieszyć się swoim dzieciństwem;
  • Oglądać świat pełen kolorowych barw;
  • Mieć szczęśliwych rodziców;
  • Mieć bezpieczny dom;
  • Być szczęśliwy.

  • Nie bij mnie! Nie szarp!
  • Nie krzycz!
  • Nie wyśmiewaj!
  • Nie poniżaj! Nie oceniaj!

Nie jest łatwo być Rodzicem …

Czasami bywasz: Zmęczony; Zmartwiony; Przerażony; Zajęty; Nieszczęśliwy

Może się zdarzyć, że zachowasz się wobec mnie bezmyślnie albo nawet okrutnie, powiesz, coś czego nie chciałeś powiedzieć…

…Nie bój się, wtedy powiedzieć: “PRZEPRASZAM, WYBACZ MI …“

  • Nie psuj mnie, dając mi wszystko, o co Cię proszę. Niektórymi prośbami jedynie wystawiam Cię na próbę. Nie obawiaj się postępować wobec mnie zdecydowanie. Daje mi to poczucie bezpieczeństwa.
  • Nie pozwól mi utrwalić złych nawyków. Ufam, że Ty pomożesz mi się z nimi uporać.
  • Nie postępuj tak, abym czuł się mniejszy niż jestem. To sprawia, że postępuję głupio, żeby udowodnić że jestem duży.
  • Nie karć mnie w obecności innych. Najbardziej mnie przekonujesz, gdy mówisz do mnie spokojnie i dyskretnie.
  • Nie ochraniaj mnie przed konsekwencjami tego co zrobiłem. Potrzebne mi są również bolesne doświadczenia.
  • Nie przejmuj się zbytnio, gdy mówię “Ja Cię nienawidzę”. To nie Ciebie nienawidzę, ale ograniczeń, które stawiasz przede mną.
  • Nie przejmuj się zbytnio moimi małymi dolegliwościami. Pomyśl jednak czy nie staram się przy ich pomocy przyciągnąć Twoją uwagę, której tak bardzo potrzebuję.
  • Nie gderaj. Będę się bronił, udając głuchego.
  • Nie dawaj mi pochopnych obietnic, bo czuję się bardzo zawiedziony, gdy ich później nie dotrzymujesz.
  • Nie przeceniaj mnie. To mnie krępuje i niekiedy zmusza do kłamstwa, aby nie sprawić Ci zawodu.
  • Nie zmieniaj swoich zasad postępowania w zależności od układów. Czuję się wtedy zagubiony i tracę wiarę w Ciebie.
  • Nie zbywaj mnie, gdy stawiam Ci pytania. Ja znajdę informacje gdzie indziej, ale chciałbym żebyś TY była moim przewodnikiem po świecie.
  • Nie mów, że mój strach i moje obawy są głupie. Dla mnie są bardzo realne.
  • Nigdy nawet nie sugeruj, że ty jesteś doskonały i nieomylny. Przeżywam bowiem zbyt wielki wstrząs, gdy widzę, że nie jesteś taki.
  • Nigdy nie myśl, że usprawiedliwianie się przede mną jest poniżej Twojej godności. Wzbudza ono we mnie prawdziwą serdeczność.
  • Nie zabraniaj mi eksperymentowania i popełniania błędów. Bez tego nie mogę się rozwijać.
  • Nie zapomnij jak szybko dorastam. Jest Ci zapewne trudno dotrzymać mi kroku, ale – proszę Cię – postaraj się.